بزرگترین جابجایی محموله ترافیکی در ایران توسط کامیون

بوژی (بوژی به نوعی کف تریلی حمل با ارابه شبیه کمرشکن با چرخ های خیلی بیشتر می گویند.) حمل این بار توسط ۲ سایت با ۲۱ محورانجام می شود که مجموع آن ۴۲ محور با حدود ۳۶۰ لاستیک می شود. وزن این محموله ۵۱۰ تن است؛ که با وزن بوژی و متعلقات در مجموع ۷۲۱ تن در حال حمل است؛ این محموله به عنوان چهارمین محموله فوق سنگین در دنیا محسوب می شود اما سه محموله قبلی در اروپا جابه‌جا شده بود به همین دلیل می گویند برای اولین بار است که جاده های ایران شاهد چنین جابه‌جایی بوده است. جالب است بدانید حمل چنین باری در ایران سابقه نداشته و برای اولین بار جاد ها بزرگترین جابجایی ایران را تجربه کرده اند.

مردم هیجان زده شدند و برایشان جالب بود؛ مردم می آیند و کلی عکس و فیلم می گیرند. گاهی هم مانند چند روز پیش که در بیاضه بودیم تا نیمه های شب می آمدند و مدتی را به تماشای محموله می گذرانند.

ما یک تیم ۱۵ نفره هستیم که ۵ نفر مسئولیت رانندگی را بر عهده دارند؛ ۱ نفر راننده ماشین اصلی و ۴ نفر راننده ۴ کشنده هستند. همچنین ۲ کارگر برای تعویض لاستیک و خرده کاری های خودرو همکاری می کنند و ۱ نفر مسئول تنظیم ارتفاع سیستم بوژی است. ۱ نفر اپراتور مسئول بررسی وضعیت بوژی و ۲ نفر هم تکنسین برق همراه ما هستد. این افرد برخی ساکن تهران، شیراز و اصفهان هستند و در طول مسیر نیز برخی از افراد تیم که به شهرشان نزدیک هستند برای یکی دو روزی می روند و به خانواده هایشان سر می زنند. اما هر چه دور تر می شویم دیگر این امکان را از دست می دهیم بنابراین تمام تلاش مان را خواهیم کرد که هر چه زود تر محموله را به تهران برسانیم تا همه عید نوروز در کنار خانواده هایشان باشند.

بله دقیقا همانطور که در فیلم دیده می شود جاده و محموله دارای عرض برابری هستند و در همه مسیر راه پشت سرمان بسته می شد و راهی برای عبور خودروها نمی ماند. ما نیز مجبور بودیم این محموله ترافیکی را به پارکینگ های کنار جاده هدایت کنیم تا جاده کمی خلوط شود. ممکن است هر ۱۰ کیلومتر این شرایط به وجود بیاید و گاها ماشین هایی که پشت سرمان در ترافیک گیر کرده بودند با ایجاد سر و صدا توسط بوق ماشین شان فضا را خشم آلود می کردند اما خب ما نمی توانستیم کاری انجام بدیم تا زمانی که محموله به پارکینگ برسد.

برای حمل بزرگترین جابجایی ایران زمان زیادی را سفر کرده ایم؛ اگر مسیر باز باشد و هیچ گونه مشکل برقی وجود نداشته باشد به صورت معمول روزی ۷۰ الی ۸۰ کیلومتر اما معمولا به دلیل وجود تابلوهای راهنمایی و رانندگی، کابل های برق و یا موانع دیگر در مسیر گاها روزی ۳ الی ۱۰ کیلومتر را طی می کردیم.

ماشین حمل بار ما کشنده و بوژی بود؛ عقب کشنده ها اتاقکی با ظرفیت ۳ الی ۴ نفر دارد. خورد، خوراک و استراحت مان را در این اتاق ها انجام می دهیم.